Tənzil və Təvil
Quranın zahiri mənalarına tənzil deyilir, lakin hər ayənin, hər bir hərfin və hətta hər nöqtənin bir sirri vardır. Bu sirrləri açmağa "təvil" deyilir və bu yol, çox doğru yoldur. Nasiri Xosrov Batinilərin bu fikirlərini: "Təvilsiz tənzili qəbul edən, sağ gözü olmayan kora bənzər, təvilsiz Quran duzlu su kimi acı, saman altında su kimi aldadıcıdır. Cənnət, Cəhənnəm, qiyamət, qəbir əzabı təvillə izah edilir. Təvillər dinin əsli və ruhudur." kimi qiymətləndirmişdir.
Təhqiqatımızın mövzusu olan “təvil” üzərində fikir bildirən sufilər kimi, mühəddis və müfəssirlər də etiraf edərək təvili Quranın batini həqiqəti olduğunu bildirmişlər. Məsələn, İbn Ərəbi, Təfsirul-Quranil-Kərim adlı işari təfsirinin müqəddiməsində buyurur: "Ayələrin zahiri onun təfsiridir, batini isə təvilidir. Həddi ağılların onun mənalarından yüksələrək çatabildiyi son nöqtədir. Mətla (həqiqətlərin müşahidə nöqtəsi) isə, ayənin mənasından yüksələrək Malikül-Əllamın müşahidəsinə çatmaqdır.” (Muhyiddin İbn Ərəbi, "Təfsirul-Quranil-Kərim" (Təhq: Mustafa Qalib), s. 4 (Beyrut 1981).)
İslam peyğəmbəri də həmin həqiqətlərin ünvanı kimi dəfələrlə Əli ibni Əbu Talibə işarət vermişdir. Hz. Əlinin bu vəzifəsi səbəbiylə Allah onu hər peyğəmbərə sirr olaraq bildirmiş və Hz. Məhəmmədlə açıq etmişdir. Hz. Əlinin bəzi xüsusiyyətlərini ortaya qoyan batinilər, onunla Hz. Məhəmməd arasındakı əlaqəni batini fikirləri dəstəkləyən mahiyyətdə ortaya qoyurlar. Bunu edərkən mərkəzə Hz. Əlini alırlar. İlk əvvəl ikisi arasındakı vəzifə fərqliliyini, "mən tənzil ilə mübarizə verdim, Əli də təvil ilə mübarizə verəcək" sözünü Hz. Peyğəmbərə isnad etməklə, daha sornra da Hz. Əlinin vəzifəsi olan təvili, tənzilin önünə keçirərlər. Çünki Hz. Əlini “sahibi şərh” olaraq xarakterizə edən batinilərə görə tənzilin həqiqəti təvildir. Nədir təvil?
“Аnd оlsun аçıq-аşkаr оlаn Kitаbа ki, Biz Qurаnı sizin bаşа düşmәyiniz üçün әrәbcә kitаb şәklinә sаldıq. Bizim yаnımızdаkı Ümmül-kitаbdа isә О, ucаmәqаmlı vә möhkәmdir”
Tәvil sözünün lеksik mәnаsı “dönmək, qаyıtmаq” dеmәkdir. Bu sözün lеksik mәnаsı və bu mәnаnı аydın şәkildә çаtdırаn yuxarıdakı ayənin mәzmunundan da mәlum оlur ki, Qurаnın ümumi insаnlаrın dәrkindәn yüksәk оlаn ucа bir mәqаmı və həqiqəti vаrdır. Hәmin hәqiqәt də “tәvil” аdlаnır. Qurаnın tәvili dеdikdә оnun аdi insаnlаrın dәrkindәn uzаq оlаn әsl hәqiqәti nәzәrdә tutulur vә insаnlаrın dәrk еtmәsi üçün Аllаh оnu bu cür söz fоrmаsınа sаlmışdır. Bu isә möhkәm vә yа mütәşаbih оlmаsındаn аsılı оlmаyаrаq Qurаnın bütün аyәlәrindә vаrdır. Аllаh Təаlа hәmin ülvi, gеrçәk hәqiqәtlәri bizim zеhnimizә yахınlаşdırmаq üçün оnlаrı söz fоrmаsınа sаlmışdır. Bu sözlәr, hаnsısа bir fikri izаh еtmәk üçün fərdin şüur sәviyyәsinә uyğun оlаrаq çәkilәn misаllаrа bәnzәyir.
Dеmәli Hikmәt, öyüd-nәsihәt, yахud hökm оlmаsındаn аsılı оlmаyаrаq Qurаnın bütün kәlаmlаrının istinаd еdildiyi gеrçәk оbyеktiv hәqiqәtә təvil dеyilir. Bu hәqiqәt möhkәm vә yа mütәşаbih оlmаsındаn аsılı оlmаyаrаq Qurаnın bütün аyәlәrindә mövcuddur. Yəni tәvil, yаlnız mütәşаbih аyәlәrә mәхsus dеyildir. Qurаnın hәm mütәşаbih, hәm dә möhkәm аyәlәrindә tәvil vаrdır. Еlәcә dә, аyәlәr vә surәlәr Qurаnın mücәrrәd аlәmdәki әsl hәqiqәtinin mаddi аlәmdәki tәzаhürüdür.
Bеlәliklә də Qurаnın tәvili dеdikdә оnun mücәrrәd аlәmdәki әsl hәqiqәti nәzәrdә tutulur vә Qurаnın Аllаh yаnındаkı bu әsl hәqiqәti ilә оnun sözlәri аrаsındаkı әlаqә ruh ilә cism аrаsındаkı әlаqәyә bәnzәyir. Qurаnın ülvi аlәmdәki әsl hәqiqәti söz vә yа ifadə kаtеqоriyаsındаn оlаn bir şеy dеyildir, әksinә о, rеаl vә оbyеktiv bir gеrçәklikdir. Bunа görә dә, аyәlәrin tәvili dеdikdә оnlаrın öz hәqiqi mаhiyyәtinә vә fоrmаsınа qаyıtmаsı nәzәrdә tutulmalıdır. Deməli Qurаnın tәvili оnun tәlimlәrinin әsl mәnbәyindәn ibаrәtdir. (Əllamə Seyid Məhəmmədhüseyn Təbatəbai, Çevirən: Nurəddin Əliyev) Təvil, axirət hallarının izahı, iman, günah və təkfir məsələlərinin şərhi kimi bir çox mövzuda istifadə edilən epistemik (məlumatın qaynağı ilə maraqlanan bölmə) metodun əsas elementlərindən biridir.
Məlum olduğu kimi batini yolun başqa yollara bənzəməyən, məxsusi ənənəsi və ərkanı vardır. “Qiyamət” mövzusunu müxtəlif formalarda ələ alan batinilər üçün ölmüş birinin qiyaməti artıq qopmuşdur.
Kamil insan “Qurani-Natiq”, (danışan Quran), kağız üzərində yazılmış Quran isə “Qurani-Samit”dir (səssiz Quran). “Danışan Quran”,mənəvi təkamül yolu keçmiş, beləliklə də “Kamil Öz” olaraq meydana çıxmış olan üstün bir varlığın adıdır. Lakin, “səssiz Quran” Peyğəmbərimizə gəldiyi formada heç bir dəyişikliyə məruz qalmamışdır və qiyamətə qədər də dəyişikliyə uğramayacaqdır. Deməli dəyişiklik qiyamətdən sonra baş verir. Və bu kitabın hökmü də qiyamətə qədər keçərlidir. Bəs hansı qiyamətdən söhbət gedir? Nədir qiyamət?
Bu söz, "qalxmaq-dirilmək, ölülərin yerlərindən qalxması, dirilməsi" mənasındadır. Burada qiyamət bir sonrakı ruhi mərhələlərə yüksəlməni göstərən batini bir düşüncəni və təlimi ifadə edir. Bu Qiyamət, insana əngəl olan dünya qeyd-şərtlərindən qurtularaq azad olduğu və əmr aləminə bağlanan “Ruhi Öz”, başqa bir ifadəylə İlahi Nəfəslə forma dəyişdirib ucaldığı zaman, ən ali dərəcəyə çatma mənasını verən bir təlimin adıdır. Bu isə həmin nəfsini, yəni özünü bilmək təlimidir.
Bu məktəbə görə “nəfəs” mövzusu çox önəmlidir. Vəhyin alt qatlarına girəbilmək üçün qəlbin xüsusi vəziyyətə ehtiyac olduğunu deyirlər. Batini təcrübənin insan şüurunda meydana gətirdiyi dəyişikliklər nəticəsində o insan varlığın ruhani ölçüləri ilə təmasa keçir və bu zaman qəlbdə bəzi fövqəladə hallar ortaya çıxır. Qəlbdə iki qapı var. Biri daxilə, yəni beş hüdudur ruhaniyə, digəri xaricə, beş hissə-ziddür ruhaniyə açılır. Bu dünyaya aid dad və ləzzətlər qəlbdən çıxarıldığı anda qəlbə doğru qeyb aləmi açılır və həqiqət görülməyə başlayar. Onların fikrincə, nəfəs gələn vaxt qəlb ülvi (ilahi) yox, sufli (dünyaya, maddəyə bağlı) hisslərlə dolu olarsa, gəldiyi kimi geri qayıdır. Onu qəbul etmək üçün qəlb hüzur halında olmalıdır, yəni ilahi nemət yalnız təmiz qəlblərdə təcəlli edər. Bu baxımdan, qəlblər qablara bənzər. Qab su ilə dolu olanda hava (nəfəs) girə bilmir. Nə qədər ki, qəlblər hüdudlar və ziddlərlə məşğuldur, gizli tövhid hasil olmaz. Belə ki, bu nəfəs ilahi nəfəslə bağlı bir məsələdir. Bu dünyada insan, kamilləşmək üçün eşq və idrak vasitəsiylə yüksəlməli, bunun üçün nəfsini nəfəsə çevirməlidir. Məhz həmin bu çevirilmə, təkamülün başlıca ünsürlərindən biri hesab olunur. "Nəfsini bilən Rəbbini bilər " hədisi və "nəfslərinizdə də bir çox ayələr vardır, məgər görmürsünüz?" (Zariyat-51/21) ayəsinin bətnindəki sirrlərlə yola çıxan batinilər, insanın əsas istiqamətinin “nəfs” olduğunu qəbul edərək bütün insani fəaliyyətlərin ondan qaynaqlandığını söyləyərlər. Onlara görə nəfs bədəni idarə etdiyi kimi, kainatı da idarə edir.
Quranda, “Və sənə yəqin (ölüm) gələnədək Rəbbinə ibadət et!” buyuruldu. Ayədəki “yəqin” sözünün “mövt”, yəni ölüm olduğunu, təfsir alimləri də bildirir. Deməli bu ayətdə ölüm gəlincəyə qədər ibadət edilməsi əmr edilir. Ölüm də bu dünya həyatının sonu deməkdir. Çünki Məhəmməd peyğəmbər: “Bir kimsə ölüncə, onun qiyaməti qopmuş olur” buyurdu. Axirət həyatında isə həqiqətlər meydana çıxacaqdır. Orada surətlər həqiqətlərdən ayrılacaqdır. Dünya həyatı başqadır, Axirət həyatı başqa.
Kainatın özü ilə birlikdə hər bir mümkün vücud təkamül yolunu keçməkdədir və bu təkamül yolunun aparıcı amillərindən biri də məhz “ölüm”dür. Belə ki, bəşər üçün təkamül naqis bir özdən, kamil özə qədər reallaşan bir prossesdir. Əgər bu prossesin son mərhələsinin “ölüm” deyilən mütləq hadisə ilə nöqtələndiyini qəbul ediriksə, onda ölüm elə həmin o kamilliyin özü deməkdir. Deməli kamil nəfs ölümü dadan nəfsdir. Təsəvvür edin, bu gün bir çoxlarının ölüm haqda informasiyaları nə qədər primitivdir. Bu söylədiyimiz, həqiqətin görünən tərəflərindən yalnız biridir. Ancaq, bu həqiqətin üstündə daha bir həqiqət də var ki, əslində təkamül naqis bir özdən yox, məhz kamil özdən, kamil surətə qədər reallaşan bir prossesdir. Bu anlayışda nəinki ölüm, heç varlığın qoxusu belə yoxdur. Meydana gələn bu tip səbəblərə görə batinilər, həqiqətləri haqqında suallar verildiyində bunların cavablarını, nəfsini pisliklərdən təmizləyib əxlaqını düzəltməyən kimsəyə vermirlər. Çünki, nəfsi arınmamış olan bu cavablardakı mənaları qavraması mümkün deyil. Bəs bu proqram necə reallaşır? Quran, bətnindəki bu gizli sirrləri açmaq üçün hansı qaydaların izlənməsini göstərir?
Müqəddəs Quranda, “Təmizlənməyənlər toxuna bilməz” (Vaqiə:75-79) deyilir. Ərəbcə “tahir”in ziddi olan “nəcis”in, yəni nəcasətin-pis, kirli olma halının bir başqa mənası ilə nə olduğunu görün həmin kitab necə tərif edir:
“Əlbəttə nəcis olanlar müşriklərdir.” (Allaha şərik qoşanlardır) (9/28)
Deməli, nəcis olma halını meydana gətirən “şirk” düşüncəsidir. (Təmizlənmək, yəni ikilikdən arınmaq-“Ari” olmaq) Bu iki ayə bir tamamlama ilə bunu ifadə edir ki, bu da; “Şirkdə olanlar, yəni Allahın Vəhdaniyyətini və Əhədiyyətini anlamayanlar, tam təmizlənmədən (kitabı) anlaya bilməzlər”. Və yaxud bir başqa mənası ilə anlaya bilmə qabiliyyətləri yalnız təmiz olabildikləri qədərindən asılıdır. Batini anlaya bilmək üçün əvvəl “tahir” olmaq, yəni təmizlənmək lazımdır. Deməli yeni ruha sahib olmaqla şüur dəyişdirmək-yeni şüur ölçülərinə keçmək lazımdır. İnsan bu proqram sayəsində, bədənin istək və arzularına cavab verməyən başqa bir həyata daxil olar. Gün-bəgün yaşadığı hadisələr içində maddədən uzaqlaşmağa, qeyd və şərtlərdən qurtulmağa başlar. Bu vəziyyət insanı öz həqiqətinə yönəlməsinə yol açar. Beləliklə də digər şüur ölçülərinə doğru bir yönəliş başlayar. Bu yönəliş, mistik məşqlərlə (zikir, oruc, gecə namazları, rabitə, meditasiya vs.) getdikcə daha da güc qazanır. Nəticədə insan elə bir nöqtəyə gəlir ki, bir anda klassik bir ifadə ilə desək, pərdə qalxar. Bu dəfə insan, şüuri olaraq daha bir üst ölçüdə özünü tapar. İnsan bir şüur sıçraması ilə daha üst ölçü və vücud mərtəbələrindəki qavrayış sisteminə keçər. Bu ölçülərdə onun bütün fikirləri-varlığa, həyata, mövcudata baxış bucağı dəyişər. Belə deyək, artıq həmin üst ölçülərdəki sistemə uyğun olaraq eşidər, düşünər, görməyə başlar. O, piramidanın təpə nöqtəsindən baxmağa başlar. Məhz bu şüur ölçüsünə keçənlərə, əskilər Vilayət Mərtəbəsi, demişlər. Bu yolçuluq təkliyə-vəhdaniyyətə gedən təkamül yolçuluğudur. Bu yolçuluq hər bir insanın istək və səyinə bağlıdır. Lakin burda da yol bitmir...Bəli, insanda azad iradə və seçim vardır.
Nasları yalnız kəşf və ilhama məzhər olan əhlullah təvil edə bilər. Qəlblərini masivadan (Haqdan başqa hər şey) təmizləyib eşq və idrak vasitəsiylə yüksəlmiş həqiqət aşiqləri ayələri Haq dərgahında əldə etdikləri dərəcələrinə görə təvil edərlər.
Batinilik bir mənalı olaraq yaradılış, adəm, şeytan, haqq-hesab günü, cənnət və cəhənnəm kimi bütün metafizik mövzuların və bu mövzularla əlaqədar ayələrin tamamilə simvolik olması düşüncəsini müdafiə etməkdədir. Simvollar isə heç vaxt hər şeyi bir anda ortaya qoymur. Bəs simvollar necə təhlil edilməlidir? Onları nəyinki məntiq qaydaları ilə hətta müxtəlif tədqiqatlar aparmaqla belə həll etmək olmur. Bu iki amil ilə yanaşı, dərin düşüncə sahibinin mütləq müəyyən bir ilhamla simvola yaxınlaşması aparılacaq tədqiqatın uğurunda vacib amillərdən ən birincisidir. Çünki, bu iş batini bir istedat, başqa bir ifadə ilə desək paklıq tələb edir.
Müəllif; Sadiq ALISOY